L’utrér u vedüü ‘na vàca a caragnà!
Che magùn vardàla ‘n tèi öcc!
Fìna la brùnza la sunàva stràca e stùrna!
Chéla pas int ilò ali Curt che de sòlit la ta brànca
l’éra quarciàda de ‘n dulùr gnüch,
chèi bèi pràa iscì mài vèrt che l’è ‘n pecàa pestài
i ma paréva grìs.
Parchè! Parchè! Disìmel viòtri ‘l parchè ‘l ma ciapàa ‘l cör vedè ‘na vàca a caragnà?
U séri mì che caragnàvi ‘n tèi öcc de ‘ n chèla vàca?
